Αναμφισβήτητα το εγχείρημα της δημιουργίας αγοράς υδρογόνου απασχολεί την Ευρώπη. Υπάρχει, δε, ισχυρό επιχειρηματικό ενδιαφέρον για να γίνει η Ελλάδα εξαγωγέας υδρογόνου. Η χώρα μας έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, έχοντας προσελκύσει το ενδιαφέρον της Γερμανίας, ενώ σύντομα θα ολοκληρώσει και το ρυθμιστικό πλαίσιο που θα «ξεκλειδώσει» την ανάπτυξη του κλάδου.
Η επιτυχής εφαρμογή υποδομών υδρογόνου σε ολόκληρη την Ε.Ε. θα διευκολύνει τον ρόλο της Ελλάδας, ως κόμβου μεταφοράς, επισημαίνει μελέτη της Ricardo για το πράσινο υδρογόνο. Μεταξύ των διαπιστώσεων της έρευνας είναι πως το 2050 μπορεί να χρειαστεί να παραχθούν έως και 50 TWh/έτος για εγχώριες ανάγκες. Με βάση το επίπεδο επέκτασης των μονάδων ΑΠΕ και των υποδομών, μπορούν να παραχθούν έως και 140 TWh υδρογόνου. Η ευέλικτη παραγωγή θερμικής ενέργειας στο μέλλον θα φτάσει έως και 7 TWh/έτος. Ο τρέχων και ο προγραμματισμένος στόλος μονάδων παραγωγής ενέργειας με δυνατότητα παραγωγής υδρογόνου μπορεί να καταναλώσει έως και 2,75 TWh/έτος υδρογόνου.
Εκτιμάται πως υπάρχει σημαντικό δυναμικό για εξαγωγές με βάση το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της τιμής, η οποία αναμένεται να περιοριστεί εξαιτίας της επέκτασης των ΑΠΕ, της χρήσης γης και των υποδομών. Σε ό,τι αφορά τη διαφορά κόστους μεταξύ ορυκτών και συνθετικών καυσίμων, η τιμή του άνθρακα στους τομείς του ETS2 είναι κρίσιμη για τη μείωση της διαφοράς κόστους μετά το 2040 στο βασικό σενάριο της μελέτης, το οποίο κυμαίνεται κατά μέσο όρο περίπου στα 40-80 ευρώ/MWh μετά το 2040. Επιπλέον, θα χρειαστούν 3-4 δισεκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις για τη γεφύρωση του χάσματος κόστους βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα. Υπενθυμίζεται πως με την πλήρη λειτουργία του ETS2 από το 2027 οι προμηθευτές καυσίμων, και όχι οι τελικοί καταναλωτές, όπως τα νοικοκυριά ή οι χρήστες αυτοκινήτων, θα είναι αυτοί που θα υποχρεούνται να παρακολουθούν και να αναφέρουν τις εκπομπές τους. Σύμφωνα με τη μελέτη οι σωρευτικές επενδύσεις υδρογόνου εκτιμώνται από 13-30 δισεκατομμύρια.
Οι οδεύσεις μεταφοράς υδρογόνου
Στο επίκεντρο είναι δύο λύσεις για τη μεταφορά υδρογόνου προς τη Βόρεια Ευρώπη. Η πρώτη είναι ο Νοτιοανατολικός Διάδρομος, μέρος του οποίου είναι ο ελληνο-βουλγαρικός διάδρομος υδρογόνου, ο οποίος διασχίζει τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Τσεχία. Αξίζει να σημειωθεί πως σε σχέση με τον ελληνο-βουλγαρικό διάδρομο, σε εξέλιξη είναι οι διαγωνισμοί με σκοπό την εκπόνηση τεχνικών μελετών. Η δεύτερη επιλογή που εξετάζεται είναι ο ελληνο-ιταλικός διάδρομος υδρογόνου, που καταλήγει στη Γερμανία μέσω Ιταλίας και Αυστρίας. Οι δύο προτεινόμενες οδεύσεις συμπληρώνονται από την εθνική υποδομή αγωγών που συνδέει τις περιοχές παραγωγής με τα ελληνικά σύνορα, μήκους από 140 έως 640 χλμ. Σύμφωνα με πληροφορίες, μέχρι τέλος του μήνα θα κριθεί εάν οι δύο προτεινόμενες οδεύσεις υδρογόνου θα συμπεριληφθούν στα έργα PCI.
Διαβάστε ακόμη
